Het is tijd voor een vaderfiguur in mijn leven. En wie kan die rol op dit moment beter vervullen dan ikzelf? Een vader voor het kleine meisje in mij. Ik ben mijn eigen vader.
Om dit zichtbaar te maken wilde ik een sticker. Een visuele herinnering hieraan.
Op basis van drie tekeningetjes die ik van internet heb geplukt, heb ik daar mijn eigen draai aan gegeven. Natekenen is een mooie manier om te leren tekenen. Een beetje van ‘Maggi’ en een beetje van mezelf. Nou ja, best veel van mezelf.
Bij gevolg heb ik de studeerkamer opgeruimd. Daar was ik niet meer geweest sinds 1 november 2020, de dag waarop ik in een burn-out geraakte. (3 jaar en 2 maanden geleden) Ik heb letterlijk alles uit mijn handen laten vallen, en ben er niet meer teruggekeerd. Tot vandaag.
Dankzij deze mannelijke energie. Er was actie nodig. Geen frivool gedoe, maar aanpakken. Doen. We hebben het samen gedaan, kleine ik en papa ik. Met een muziekje. Samen. Yes!